Täglich neu: Landestypisches für Einheimische und Reigschmeckte
Gerda und Gerhard Schneider aus Deckenpfronn melden sich mit diesem Beitrag: „Mir hen os zo dem Wetter a paar Gedanka g’macht ond ufgschrieba.
En dr scheena Vorweihnachtszeit,
möchte mer oifach, dass au a wenig
schneit.
Des wär halt so saumäßig schee, a
Sonntigwanderong em Schnee.
Wenn Gardapfähl dostandet,
mit schnaiweiße Kappa
ond mer ka warm verpackt em Schnai
romdabba.
Oder so a richtige Schnaiballschlacht
macha,
weil do net bloß ’s Gsicht, sondern
’s Herz au duat lacha,
ond falls ebber tät a wenig übertreiba,
den könnt mer so richtig mit Schnai
ei’reiba.
Mer könnt au Schlitta ananander na
benda, an Schlittschuhafahrer vorna
ond a Schwergewicht henta,
ond no, en dem fest nag’fahrana Schnee
da Berg na sausa – Mensch wär des
schee!
Oder mer könnt uf am See romkurva
ond no an hoißa Glühwei schlurfa.
Des älles dätet mer – ond no viel mai,
aber mir hen halt meistens em Wenter
koin Schnai.
Doch mir lasset os wegem Wetter dia
Tag net verdriaßa, Weihnachta ka mer
au en dr Stub geniaßa.“
Aline Groß aus Stuttgart-Weilimdorf
hat ebenfalls gedichtet:
„Advent, des isch a schöna ond hekti-
scha Zeit,
weil’s do scho d’Vorfreud uff
Weihnachta geit.
Äll Sonntich zendet mr a neus Kerzle o
noch vier send scho dia Festtäg do.
Doch vorher muaß mr no ällerhand
macha,
Viel Guatsla, Stolla ond au Schnitzbrot
bacha,
ond putza, dass wenn B’suach kommt
älles sauber ischt
vom Keller bis uff d’Behne wird dr Boda
gwischt.
Ond G’schenkla kaufa, des isch schwer,
obs au für älle ’s Richtige wär?
Drzwischat kommt au no dr Nikolaus
zo böse ond brave Kender ens Haus.
Do geit’s a G’schenkle wenn d’liab bisch
gwä,
de böse hen sei Ruata g’spürt, net bloß
g’seh.
Am vierta Advent zendet mr letzte
Kerzle o
ond bald druff sen dia Christtäg richtig
do.
Doch vorher wird dr Baum no
g’schmückt
ond ’s wird älles ens richtige Licht
g’rückt.
Vom Himmel hoch da komm ich her –
o wenn’s doch no äll Tag Weihnachta
wär,
des wenscht a mancher sich em Stilla,
doch der Wunsch wird sich nia erfülla.
Bloß oimol em Johr kommt dr heilige
Christ,
drom lasset mr au älles so, wias isch.“ Der schwäbische Spruch des Tages kommt von Helmut Oppelnländer; er greift den schwäbischen Ausdruck „hälenga“ auf, über den wir berichtet haben: „Mei Vaddr hot no emmer gsait: ,Heut isch wiedr hälenga kalt – do schlägt’s Wettr ondr dr Türa om, wenn de zur Haustüra nausganga isch.“ (jan)